Ziyaretçi Defteri

DSİ GENEL MÜDÜRÜ MEHMET BİLDİRİCİ’YE TÜM TÜRKİYE GENELİNDE TARİHİ SU YAPILARININ ARAŞTIRILMASI İÇİN GÖREV VERİYOR
MEHMET BİLDİRİCİ
Bu yazıda bana verilen çok önemli bir görevden söz edeceğim. 1991 yılında o zamanki Genel Müdür Ferruh Anık’tan 22.07.1991 tarihinde tüm bölgelere bir genelge gönderiliyor.
Bu yazıda DSİ’nin 40. Kuruluş Yılı dolayısıyla antik çağlardan DSİ’ni kuruluşu olan 1954 yılına kadar tarihi su yapılarının bir Envanterinin çıkarılacağını ve bunların 30 Kasım 1991 tarihine kadar Genel Müdürlüğe gönderilmesi istenmektedir.
Bu görev Konya DSİ IV Bölge Müdürlüğünde bana verildi, bu verilen sürede olabildiğine bir şeyler hazırladım ve Genel Müdürlüğü gönderildi.
Bunun ardından Bölge Müdürüm Sayın Feyyaz Akalın ile görüştüm, daha önceki temaslarımdan kendisi bu merakımı biliyordu, efendim bölgemiz bu konuda çok büyük zenginliğe sahip, destek verirseniz bölgemizdeki bu zenginlikleri bir yayın haline getirelim dedim. Destek vereceğini söyledi ve benim hayatımda da yeni bir sayfa açıldı. Bu konuda halen Antalya’da yaşadığını bildiğim Sayın Feyyaz Akalın’a teşekkürlerimle sağlıklı günler dilerim.
Hayatta karşıma gelen bu fırsatı değerlendirmek için hızla çalışmalarıma başladım, bugün aradan 26 yıl geçmesine rağmen yaşın gereği yavaş olarak olsa da çalışmalarımı sürdürüyorum.
Bu arada Konya ve ilçelerinde çalışmalarımı yoğunlaştırmışken sık sık Genel Müdürlüğe giderek diğer bölgelerden gelen belgeleri de görmeye çalışıyordum. Genel Müdürlükte bu görevi yürüten İSMET BOZKURT idi. Uzun zaman Amerika’da kalan ve İngilizcesi çok iyi olan Ziraat Mühendisi kökenli değerli bir kişiydi. Zaman içinde kendini sevdim ve ona İsmet abi diyeceğim. Ankara doğumluydu. Ankara’da daha önceki tanıdıklarım hep bürokrattı, İsmet Abinin babadan kalma bağı bahçesi vardı, orada tarımla da uğraşıyordu.
Ben Konya’yı inceliyordum ama gözüm daha yukarılarda idi, tüm Anadolu’nun tarihi su yapılarını incelemekti. Bunun için tüm bölgelerden gelen dokümanların birer fotokopisini alıyordum. İsmet Abi benim merakımı ve azmimi görünce bana bir sürpriz yaptı ve aşağıdaki Genel Müdürlük genelgesini çıkardı. Şimdi ulaşamadığım İsmet abime yaşıyorsa saygılarımı sunar sağlıklı günler dilerim.
Sayın DSİ Genel Müdürü RAİF ÖZENCİ 04.10.1993 tarihli ve Tarihi Su Yapıları konulu aşağıdaki genelgeyi yayınladı.
İlgi olarak da yukarıda Ferruh Anık’ın 22.07.1991 tarihli yazıyı ilgi gösteriyordu.

“Tarihi Su Yapıları yönünden bazı bölgelerimiz (1, 4, 13, 21) (İstanbul-Konya-Antalya- Aydın) diğerlerine kıyasla daha bir zenginlik arz etmektedir.
Bu nedenle hem mevcut çalışmaların daha standart bir hale getirilmesi, hem de bazı bölgelerde yeteri kadar tarihi su yapıları olduğu halde daha iyi bilgi toplanamadığından bu bölgelerdeki elemanlara yardımcı olmak bakımından bu konuda örnek bir çalışma sahibi olan IV Bölge Müdürlüğü elemanlarından İnş. Yük. Mühendisi Mehmet Bildirici özel merak ve yeteneği dolayısıyla özel bir görevle görevlendirilmiştir.
Bu konuda tüm bölge Müdürlüklerinden bu adı geçen elemanımıza her türlü desteğin (araç, gereç ve iskân gibi) sağlanması hususunda gerekli önemi vermelerini rica ederim.
RAİF ÖZENCİ
Genel Müdür
Dağıtım: Gereği için tüm Bölge Müdürlüklerine
Sayın Genel Müdür’ü imza öncesi İsmet Abi ile ziyaret ettik.
Bu belge benim rüyada dahi göremeyeceğim, çok değerli bir belge idi.
Devlet Su İşleri IV. Bölge Müdürlüğü’ne sonradan zoraki girdiğim 1983 yılında daha önce aşırı çalışmalardan yorgundum, moral bozukluğu vardı. DSİ de aktif bir görev verilmedi, bende istemedim. Bol zamanım vardı, İngilizcemi ilerlettim. Her gün iş çıkışı DSİ Lokalinde King veya Maça Kızı oynadım, eve gidip uyudum. 1991 yılına kadar sakin geçti. Adeta uyuklayarak geçti, Ama bu arada eski enerjimi kazanmıştım.
On yıl sonra 1993 yılında büyük bir canlılık içinde elimde çantam görevli olarak pek çok ili gezdim, Ankara, Samsun, Trabzon, Artvin, İstanbul, Isparta Aydın, Muğla, her geziden ilerde değerlendirmek üzere kitaplar, fotokopiler, haritalarla dönüyordum…..
En son gezimi Aydın Bölgesine yaptım, Bölgenin verdiği eleman ve araçlarla başta Aydın, Muğla’da önemli tarihi su yapılarını gördüm. Bunlara iki örnek vereceğim. Patara ve Knidos, Patara Muğla’nın güneyinde çok tarihi bir kent, Akyaka Sanat Derneği Başkanı Aydın Turunç ile buralara daha sonra buralara yapılan gezilere katıldım. Ancak 1995 tarihli gezide Patara’ya su taşıyan, Patara’nın yaklaşık 15 km batısında, Türk halkının DELİK KEMER diye isimlendirdiği basınçlı suyolu gördüm. Bunun dünyada bir eşinin daha olduğunu sanmıyorum.
İkincisi bu gezide ilk defa KNIDOS’u gördüm. İlginç bir anımda şöyle, DSİ araç şoförüne sorduk, benzin yeter mi? Cebimizden ekleyelim mi? Gerek yok bu benzin yeter dedi. Ama tam Knidos’a varınca benzin bitti, dönemeyiz demez mi?. Endişe ile bu kenti ve su yapılarını inceledik. Sorduk soruşturduk nasıl benzin buluruz. En yakın eski bir Rum köyüne geldik, bakkalda litre ile benzin satılıyormuş, bakkaldan 5 litre benzin aldık yolumuza devam ettik.
Bu belge ile Tüm Türkiye’de gezecek inceleme yapacaktım. 1995 yılında tasarruf tedbirleri geldi, Ayrıca Konya Bölgesinde ki bir elemanın Genel Müdür tarafından özel görevlendirmesi hoş karşılanmadı, Beni görevlendiren Genel Müdür de görevden ayrılmıştı.
1995 sonunda emekli olup kendi imkânlarımla bu işlere devam etmeye karar verdim. Sayın Raif Özenci ile daha sonra karşılaşmadım. 2016 yılında vefat ettiğini öğrendim
Kendisine Tanrıdan rahmet diliyorum. Topladığım bilgileri DSİ Genel Müdürlüğü toplantı ve sempozyumlarında hep kullandım.
Son olarak ben bu konudaki bilgi birikimini DSİ de kazandım diyorum.

YENİ BİR ARAMA MOTORU
Şu İnternet ne harika bir buluş, GOOGLE, YAHOO arama motoru ile hep başkalarını ararım, kendimi ararım, kendimi dışımdan seyrederim.
Şimdi de yukarıdaki arama motorunu farkına vardım. Bu arama motorunu kimler açtı ise kendilerine ulaşamıyorum, ama buradan teşekkür ediyorum.
- “Bu dosyada Mehmet Bildirici’nin tüm suyolları bildirilerine yeniden yayınlanmış

Bir Başkası Burada Mehmet Bildirici’nin 1971 den itibaren gazetelerde yayınlanmış tüm yazılar bu dosyaya konulmuş.
Teşekkürler…. Teşekkürler
 

YENİ OKUDUĞUM KİTAPLAR
Bir kitap kurdu, bir kitapsever, olarak katıldığım müzayedelerden hemen okumak, zaman bulunca okumak ve kitaplığıma yerleştirmek için de kitaplar alıyorum.
Bunlara da örnekler.
-Kürk Mantolu Madonna, Sebahattin Ali (Gümülcine 1907-Kırklareli 1948)
Okudum Yapı Kredi Yayını, 160 sayfa, ilk 1998 çıkmış, bu 84.baskı
Konya Orta Okulunda Almanca öğretmenliği de yapmış,
Almanya’da geçen ilginç bir aşk….. İyi bir yazar
Aynı yazarın Konya’da geçen olayları anlatan kitaplarını okumuştum.

-Eşref Üren, Türkkaya Ataöv, İngilizce tanınmış ressamın hayatı, İş Bankası yayını 46 sayfa + resimler, Türkkaya Ataöv eskiden Daily News’te yazılarını çok okuduğum çok bilgili ve çok değerli bir yazar, ancak bazı konularda tarafsız göremedim….

-Fazıl Say, Gürgün Say (annesi) , 218 sayfa, 2000,
Annesi tarafında yazılan kitap, oğlunun çocukluğunu anlatıyor
Ben genelde Mezzo kanalında Fransız klasik batı müziği dinlerim, burada övünerek söylüyorum görünen tek Türk piyanisti, FAZIL SAY bununla iftihar ediyorum.
Burada doğuştan Fazıl Say’ın ağzında ve dudağında problem olduğunu öğrendim.. Annesi 3 yaşında müzikte tempo tutmaya başladığını, oyalanmak içinde önüne 100 kadar plak koyduğunu, bunları kendi kendine çalmayı öğrettiğini yazıyor. Fazıl bebek bu kadar plak içinden hep Mozart’ın plağını çıkarıyor ve onu çalıyor.
Bu beni uzun uzun düşündürdü. Kendi ailemi düşündüm, babamın sesi çok güzeldi, doğaçlama şarkı söylerdi, bu ise ailede garip karşılanırdı. Ailede müzik eğitimi alan yoktu, Lisede okurken bu müziğe ne gerek vardı düşüncesinde idim. Ama Danimarkalı yazışma arkadaşım (pen friend) KETTY’’nin uzaktan etkilemesi ile Klasik Batı Müziği olduğunun farkına vardım. İstanbul’da öğrenci iken 1960’lı yıllarda Konya Talebe yurdundan yalnız başına, ŞAN sinemasında klasik batı Müziği konserlerine gitmeye başladım, tabii çok değişik geldi, biraz direndim, aradan geçen uzun zaman zarfında Mozart’ı tanıdım, mutluyum…
Üç yaşında Fazıl bebeğin ulaştığı Mozart’a yıllar yıllar sonra ben de ulaşmışım…. Ne ilginç

-Anılarla Patronum Vehbi Koç, Can Kıraç,, 1995
Vehbi Koç’un hayatından kesitler veriliyor,
Ankara’da bir bakkal çıraklığından Koç Holding’e giden hikâyesi,
Benimde Vehbi Koç ile küçük bir anım var.
1962 yılında İTÜ İnşaat Fakültesi’nden mezun olduktan sonra ilk defa İstanbul Tarabya Otelinde toplandık. Ben de eşim ile Konya’dan geldik ve toplantıya katıldık. Birbirimize sarıldık, öpüştük, yedik içtik, eğlendik, o gece Tarabya Otelinde kaldık.
Sabah pırıl pırıl güneşli bir Boğaz havası, biraz yürüyelim, vapura binelim diye düşündüm. Bu arada yürüyüş yapan, tuhaf çizgili spor elbiseli birine ilk vapur iskelesi neresi diye sorduk. Üç kişi birlikte yürüyordu, öndeki adam geri çekildi, tuhaf spor elbiseli adam cevap verdi. En yakın İskele Yeniköy’dedir, oraya kadar yürüyemezsiniz sizi oraya gönderiyim dedi, arkadan kendilerini takip eden arabaya seslendi, Bey ve Hanımefendiyi Yeniköy’e bırakıver dedi. Ben arabaya binince Vehbi Koç mu diye sordum. Evet dedi.
Sonuç çok kısa olsa da Vehbi Koç’un makam arabası ile seyahat etmiş olduk

MART AYINDA ALDIĞIM TARİHİ KİTAPLAR (100 YAŞININ ÜSTÜNDE)
Geçen yıldan bu yana 100 yaşını üstüne Tarihi Kitaplara merak sardım. Bunlar çeşitli dillerde, başta Fransızca olmak üzere, bunları okumak için değil, antik obje niyetiyle alıyorum. İşte bu ay aldıklarım.
-PROLOGIO, 1860 600 sayfa kalınlığında Grekçe, nerede basıldığını anlayamadım.
- 1904 Paris’te basılmış, Ermenice dini bir kitap ?
-Aynı tarihlerde basılmış siyak ciltli bir Rusça Kitap
-Famous Men of the Middle Ages – Orta çağın meşhur Adamları
1904 de basılmış, Üsküdar Amerikan Kız Koleji kütüphanesinden çıkma
Çok basit İngilizce yazılmış çoğunu okudum, Biraz ortaokul çocukları için masalımsı yazılmış bir kitap…

DANİMARKALI MEKTUP ARKADAŞIM KETTY’DEN 1957’LI YILLARDA GÖNDERİLMİŞ İKİ YAZI VİKİNG GEMİLERİ & DOLMENLER
Aşağıda ki kısa Danimarka tarihi, 1957 yılında Ketty tarafından gönderilmiştir. Ketty çok uzaklardan bana klasik Batı Müziğini sevdiren kişidir.

THE VIKING CRUISES
Many years ago, about in 9th century, the Danish Vikings or Normans ravaged and robbed in different countries of Europe chiefly in England, France and the Frisian islands.
The years 834 the Danish Chieftain Reorik and Harald gathered the first great Viking fleet and got entailed rotates on the Frisian island. In the years which followed many others, new fleets were made. They robbed chiefly about lotnaries of The Thames and that Laure now. These had been discords in France and when they stopped it was very difficult for Danish to rob. Therefor they tried to settle and they succeeding in staying there. In England they took Northumberland parts of Mercia and something of East-England. In the year 1002 English King tried to kill all the Vikings and this made Danish King Svend conquered and became of king of England after him his son Knud the Great become in but until 1016 they had to rule together with English king. The conquers and defeated quickly fused and the following kings were so Englishman
In 1066 French Wilhelm the conquer became king of England, and after that time have never ruled England moe.
The Vikings were very much feared in England and France. People afraid of their coming and seeing their ships they cried; “God deliver us from wild Normans”. We understand very well they were afraid of them. As the Normans tall, strong savage ones.
Burada bir Lise öğrencisine kısa Danimarka tarihi anlatılmaktadır
Altta ise değişik bir mezar taşı DOLMEN’ler hakkındadır
“In the stone age the commen tombs were cavinos (dolmen). You see at the picture a cavino here, many of such dolmens have been found on Danish islands and some eastern part of Jyyland. Here is western Jyyland only a few have been found.

VİKİNGLER
“Les Vikings” ismi ile 2004 yılında Pierre BAUDIN tarafından yazılmış ve Fransa’da yayınlanış.140 sayfa, İsmail Yergüz tarafından Türkçeye çevrilmiş.
Vikingler yaklaşık 9. ve 10 yüzyıllarda ortaya çıkmış, İskandinav halkı, tabii bunların başını Danimarkalılar çekiyor.
Çok geç ortaya çıkmalarına ve Hıristiyan olmalarına karşı, çok etkili olmuşlardır. Bir ara İngiltere’yi yönetmiş ve denizci bir halk olmalar dolayısıyla ı İzlanda ve Grönland’ı keşfetmişler buraları yerleşime açmışlar ve yaklaşık 1000 yılları civarında daha da ileri giderek, VIN adını verdikleri, Amerika kıtasına ayak basmışlar ancak bunun yeni bir kıta olduğunun farkına varamamışlar. Kitapta bunlar çok detaylı anlatılmaktadır.
Ben çok istediğim halde bu coğrafyaya ayak basamadım.
Ancak Danimarka’dan iki arkadaşım oldu. Biri Lisede okurken yazışma yaptığım Ketty (penfriend- kalem arkadaşı), diğeri de Akyaka’ya defalarca gelen bir aile dostumuz olan Helga.
Helga ile 1989 yılında tanıştık. Pek çok yaz Akyaka’ya geldi. Pek çok dil yanında çok güzel İngilizcesi vardı. Çok bilgili ve kültürlü bir kişi, onunla Avrupa tarihi, dünya tarihi konularında uzun sohbetlerimiz oldu, bu kitap onun coğrafyası ve tarihini anlatıyor.

ATİNALI TİMON
William Shakespare bir tiyatro oyunu,
İngilizce’den Alova tarafından çevrilmiş, 2009 yılı yayını, 166 sayfa,
Timon tarihi bilinen bir kişi değil,
Oyunda eli açık Timon’u çıkar peşinde olanları onu nasıl yalnız başına bıraktıkları anlatılıyor.
Büyük usta büyük yazar SHAKESPARE anlamaya çalışanlar için okunması gereken bir kitap….

TELEFONU İNSANLIĞA ARMAĞAN EDEN GRAHAM BELL (1847-1922)
Bu arada Kitap Müzayede’lerine (ikinci el açık artırmalı satış) gitmeye başladım. Buradan aldığım kitapları da zaman buldukça okumaya çalışıyorum.
Bu bağlamda bilimde müzikte çıkan dâhileri tanımak hoşuma gidiyor. Bu yazımda Aleksandır Graham Bell tanıtmaya çalışacağım.
Kitap TÜBİTAK tarafından çıkarılmış Popüler bilim kitaplarından, 1996 yılında yayınlanmış (Tübitak’ın bugün böyle bir kitaba din ağırlıklı kitaplar yanında yer vereceğini sanmıyorum)
Yazarı Naomi Pasachoff, 148 s (Türkçesi Leyla Uslu)
Graham Bell 1847 yılında İskoçya Edinburg’ta doğmuş, 1870 yılında ailesi ile Kanada’ya göç etmiş, 1870’li yıllardan (25 yaşlarında) ses ve sağırların eğitimi ile ilgilenmiş ve Profesör olarak atanmıştır.
1877 yılında eşi Mabel Hubbard ile evlenmiş, İki kızı Elsie (1878) ve Daisy (1880) olmuş. Uzun uzun çalışarak ilk TELEFONU buldu, Maalesef bu bir takım davaları beraberinde getirdi. Ömrünün sonuna kadar kendini bilime verdi. Devamlı çalıştı.
Kendini insanların daha iyi yaşaması için çalışan bilim adamının ismi Bell ses birimi oldu. Bugün bunun 10 az katı Desibel kullanılmakta…..
Hakkında pek çok kitap internette bilgiler var, Bell unutulmamalı…….
Altta hayatından üç resim verilmiştir.

MÜHENDİSNAME’YE MERHABA
MEHMET BİLDİRİCİ
Ben Mehmet Bildirici 1939 yılında Konya’da doğdum, 1957 yılında Konya Lisesi’nden mezun olduktan sonra 1957 yılında çok zor olan giriş sınavlarının ardından önce İTÜ Makine Fakültesi’ne girdim. Hedefim ise İnşaat Fakültesi idi, ikinci bir defa daha giriş sınavlarına geçerek İnşaat Fakültesi’ne yatay geçiş yaptım ve 1962 yılından buradan mezun oldum.
İTÜ Mezunlar Derneği yayın organı MÜHENDİSNAME’YE geç de olsa MERHABA diyorum. Bana bu imkânı veren Yönetim Kurulu üyeleri ve Sibel Güven’e içtenlikle teşekkürlerimi sunarım, 55 yıllık İTÜ mezunu olarak bu uzun yıllarda topladığım bilgi birikimimle hep İTÜ Mezunlar Derneği’nin yanında olacağım.
İTÜ de öğrenim gördüğüm 1957-1962 yılları hayatımın en mutlu unutulmaz yılları idi. İstanbul’u tanıdım, Tarihi bir yapı olan Taşkışla’da öğrenim görmek çok güzeldi. Taşkışla’nın içinde bulunduğu ortam, Beyoğlu çok güzeldi. Mühendislik eğitimi yanında kültürel bir evrim geçirdim, aynı zamanda Klasik Batı Müziği ile Eski Yunan Edebiyatı ve Felsefesi ile tanıştım, velhasıl İstanbul’u çok sevdim. Hep burada yaşamak istedim.
Verilen derslerin hepsini sevdim, Ama Yapı Statiği ve Mekanik dersleri çok daha ilgimi çekiyordu. Bu derslerimize giren Prof. Dr. Adnan Çakıroğlu, Prof. Orhan Ünsaç, Prof. Dr. Mustafa İnan hep hayranı olduğum hocalardı. Son sınıfta Tatbiki Mekanik Kolunu seçmiştim. Bu kürsünün başında Mustafa İnan vardı, Kolumuz da 10 öğrenciden ibaretti.
İnşaat Fakültesini bu heyecanla bitirdim, hedefim statik veya mekanik konusunda ilerlemek, İstanbul Teknik Üniversitesinde kalmak veya Almanya’da belirli bir süre çalışmaktı…..
Ama olmadı, memur statüsüne girecektim, memura ve şantiye elemanına ödenen ücretler çok farklı idi. Ailevi sebeplerle kendimi Konya’da buldum, mühendis olarak 30 yıl çalıştım. Müteahhitlik ve betonarme projeleri yaptım, Konya’da 1971 yılında açılan Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisi’nde Yapı Malzemesi ve Yapı Statiği derslerini yürüttüm. Ama aynı zamanda serbest mühendis olarak dışarıda görevimi sürdürdüm. Belki tümden bütün mesaimi Akademi’ye versem sadece hoca olsaydım iyi olurdu diye de zaman zaman düşünürüm.
Bu aşırı stresli hayat beni yormuş, daha sakin bir çalışma ortamı için DSİ IV Bölge Müdürlüğü’nde çalışmaya başladım. Burada enerji kazandım, İngilizcemi kendi kendine çalışarak tarihi ve teknik kitapları anlar duruma geldim.
1991 yılı hayatımda yepyeni bir dönemi başlattı. Tarihi Su Yapıları konusunda araştırmaya yöneldim. 26 yıldan bu yana yaş icabım biraz yavaşlasa da devam ediyorum.
DSİ Genel Müdürlüğü 1994 yılında çalışmalarımı kuruşunun 40. Yıl dönemi onuruna “Konya Tarihi Su Yapıları “ olarak yayınladı. Kuruluşunun 50. Yılı dolayısıyla “Tarihi Sulamalar, Su Toplama ve Taşkın Koruma Tesisleri yayınlandı.
Burada yer darlığından giremiyorum, bu gelişmeler bana yeni bir dünyanın kapılarını açtı, pek çok yurt içi ve yurt toplantılara katıldım. Yerli ve yabancı pek çok bilim adamı ile tanışma olanağı buldum Emekli olunca 1996 yılında İstanbul’a yerleştim. Dıştan da olsa İTÜ ye yaklaşmıştım. Tarihi su yapıları yanında İTÜ Hocalarımı ve değerli sınıf arkadaşlarımı da araştırmaya yöneldim.
2002 yılında 40. Mezuniyet plaketimi Rektör Prof. Dr. Gülsün Sağlamer’in elinden aldım. 1962 mezunları ile ilgili bir yazımı Sayın Rektör Gülsün Sağlamer’e sundum, bu yazım 1962 yılında İTÜ Vakıf dergisinde yayınlandı. Tabii bu bana büyük moral oldu. Daha sonraki 10 yıl içinde bir yandan araştırma bir yandan da İstanbul Mahkemelerinde bilirkişilik görevimi sürdürdüm.
Özellikle bizleri yetiştiren hocalarım ile Web siteme koyduğum çalışmalarımın İTÜ de görev yapan hocaların dikkatini çekti. Prof Dr. Zekai Celep ve Prof Dr. Necati Ağıralioğlu bu konuda beni arayıp tebrik ettiler. Sonuçta bize gelen hocalar onların da hocalarıydı. Ayrıca İTÜ 1967 yılı mezunları benim çalışmamı örnek çalışma gösterip sitelerine taşıdılar.
Sonuçta 26. Mayıs 2012 yılında 50 yıl törenleri için Sayın Rektör Prof. Dr. Muhammet Şahin’den yazılı bir davet aldım. Tören de 1962’ler adına bir konuşma yapmam isteniyordu.
Bu benim için sürrealist bir olaydı, hazırlandım, kısa bir konuşma yaptım, İTÜ’nün hep dışında kalmıştım. Ama bu defa kaleye içten girmiş, önünde İTÜ Amblemi olan Kürsüye çıkmıştım. Bu benim için çıkacağım en son nokta idi.
Yazım biraz uzadığı için burada kesiyorum. Hocalarımla ilgili anılara bir başka yazımda Prof. Dr. Kazım Çeçen ile devam edeceğim.
Yazıma 50. Yıl törenlerinde yaptığım konuşma sırasında çekilmiş fotoğrafımı ve tek resmimi ekliyorum
(Derginin Nisan 2017 sayısı için hazırlanmıştır)

JOHAN SEBASTİAN BACH (1685-1750) YAŞAMI VE ESERLERİ
Okuduğum bu kitap hakkında bazı şeyler yazacağım. Bach’ı Müzik dünyasının dışından bir müziksever olarak yorumlamaya çalışacağım, ailesini incelemeye çalışacağım. Yazarı Aydın Büke, Türkçe,488 s.
Ben Bach’ı Klasik müziğin ilk bestecisi ve kurucusu gibi düşünürdüm. Hayatı incelenince çok farklı bir Bach buldum, parlaklık ve acı günlerde yaşayan Bach.
Bach’lar çok geniş bir aile ve hep müzikçi, Almanya’nın Thüringen ve Saksonya bölgelerinde yaşamış, Bu aileyi ölümsüz yapacak, Johan Sebastiyan Bach 1685 yılında doğmuş, Bach 9 yaşında annesini, 10 yaşında da babası Johan Ambrisious’u kaybediyor. Ağabeyi Johan Jakop ile büyük abileri Johan Christof’un yanına gidiyor.
Yani öksüz kalıyor. Eğitimini tamamladıktan sonra Köthen Sarayı ve Leipzig’de kilise orgcusu oluyor. Örnek olarak Köthen çok küçük bir kasaba burayı bağımsız yöneten kişinin pek çok müzikçisi var.
Bach iki defa evleniyor, ilk Bach ailesinden Barbara, ondan 7, onun ölümünden (1720) sonra evlendiği Anna Magdalena’dan 13 olmak üzere 20 çocuğu oluyor.
Leipzig’te 1750 yılında ölüyor. Bach anlaşılamıyor, bir kızının evliliğini görüyor. Geriye kalan 4oğul babalarına sahip çıkmıyor. Onlar da müzikçi ama kendilerini daha üstün sanıyorlar, eşekçe davranıyorlar, üvey anneleri yoksullar mezarlığına gömülüyor….
Ölümünden sonra Bach unutuluyor, sonra yeniden ortaya çıkarılıyor ve bugün en çok çalınan bestecilerinden oluyor. Yani bestecilerin en önüne
Bu heyecan verici hikâyeyi öğrenmek ve eserlerinden anlayanların bu kitabı okumalarını öneririm. Parlak aynı zamanda trajik bir hayat